Του Μιχαλόπουλου Αθανάσιου
Σε ολόκληρη την Ευρώπη όλα τα κόμματα σχεδόν που πρεσβεύουν τον κοινωνικό φιλελευθερισμό ανήκουν κατά παράδοση στην κεντροαριστερά ή στα αριστερόστροφα κεντρώα κόμματα. Είναι απορίας άξιον πώς κάποτε η ελληνική κεντροδεξιά επιχείρησε να υιοθετήσει κάτι από αυτόν βαπτίζοντάς τον με κεντροδεξιά χαρακτηριστικά. Μόνο ρητορικά το επιχείρησε για να μπορέσει να επιβιώσει η συντηρητική παράταξη για να διεισδύσει στον ευρύτερο χώρο του κέντρου. Πάντοτε οι συντηρητικοί προσπαθούσαν να εφευρίσκουν τρόπους για να επικρατούν εκλογικά και να ενισχύουν τις πολύ μεγάλες τάξεις υιοθετώντας έναν πολιτικό μανδύα κοινωνικότητας.
Αφενός, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός πρεσβεύει τον χωρισμό κράτους-εκκλησίας, αναγνώριση νομικών δικαιωμάτων στα ζευγάρια του ίδιου φύλου, αποποινικοποίηση ναρκωτικών κλπ, στοιχεία τα οποία ούτε καν μπορεί να ακούει η ευρύτερη κεντροδεξιά και ακροδεξιά, αφετέρου ως κεντρογενής ιδεολογική ορολογία είναι τέτοια που δύναται να χρησιμοποιείται κατάλληλα από αντισοσιαλιστικά κόμματα (κεντροδεξιά ή συντηρητικά κόμματα) για να σφετερίζεται την ιδεολογική ηγεμονία από τα προοδευτικά κεντροαριστερά κόμματα.
Ο φιλελεύθερος σοσιαλισμός βρίσκεται αριστερότερα από τον κεντροαριστερό ή κεντρώο κοινωνικό φιλελευθερισμό, επειδή επιδιώκει να απελευθερώσει κοινωνικές δυνάμεις και πολίτες από το σύνολο της κοινωνίας, να εισαγάγει θεσμούς που να προάγουν την οικονομική δημοκρατία και την άμεση δημοκρατία σε συνδυασμό με την αντιπροσωπευτική, να προστατεύσει θεσμικά τα φτωχά κοινωνικά στρώματα και να διαχύσει τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα σε ολόκληρη την κοινωνία, γιατί η ελευθερία για όλους λαμβάνει χώρα μόνο όταν συζευγνύεται με την κοινωνική αρετή της ισότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου